Spouwmuurisolatie is een isolatievorm waarbij de spouw – de open ruimte tussen de buiten- en binnenmuur – wordt gevuld met isolatiemateriaal zoals isolatieparels, PUR, steenwol of glaswol. Het isoleren van de spouwmuur is een relatief goedkope vorm van isolatie.
Spouwmuur
De spouwmuur wordt sinds 1930 toegepast bij woningen in Nederland. Spouwmuren bestaan uit twee evenwijdige muren: een binnen- en een buitenmuur. Deze muren worden ook wel binnen- en buitenblad genoemd. Tussen de muren bevindt zich een open ruimte die een isolerende werking heeft en vochtdoorslag voorkomt.
Na-isolatie van de spouw
Bij spouwmuurisolatie is er isolatiemateriaal in de spouw aangebracht. Bij woningen die tussen 1930 en 1975 zijn gebouwd, is dat vaak niet het geval. Ook voor woningen die tussen 1976 en 1988 zijn gebouwd, kan spouwmuurisolatie zorgen voor een aanzienlijke besparing op de energierekening. In de spouw van deze woningen is vaak wel isolatiemateriaal aanwezig, maar dit materiaal is vaak van slechte kwaliteit. Spouwmuren van nieuwe woningen worden standaard uitgerust met isolatiemateriaal, maar het is ook mogelijk om te kiezen voor het na-isoleren van de spouwmuur.
Hoe werkt het na-isoleren van de spouwmuur?
Spouwmuurisolatie van bestaande muren gaat als volgt:
Eerst worden er gaten in de buitenmuur geboord.
Onder hoge druk wordt het isolatiemateriaal via de gaten in de spouw geblazen. Materialen die hiervoor gebruikt worden zijn PUR, isolatieparels, steenwol of glaswol.
Vervolgens worden de gaten weer netjes met cement gedicht.
De meest toegepaste isolatiematerialen bij spouwmuurisolatie zijn: